Sosyal Medya

Makale

Hayır’a Hayır Demek Ya da Kerhen Evet Demek

tarihinde yayınlandı.

Yeni anayasa;

Özlemle beklediğimiz anayasa mı? Hayır.

12 Eylül anayasası kökten değişiyor mu? Hayır.

Özgürlükler, insanca yaşama yolunda yeni haklar getiriyor mu? Hayır.

Devletin ve özel sektörlerin keyfi uygulamalarına karşı bir koruma sağlıyor mu? Hayır.

Milletvekili sayısının 600’e çıkarılması ve seçilme yaşının 18’e indirilmesi halkın beklentisi miydi? Hayır.

Ak Parti iktidarının yıllardır bize vaat edip durduğu o mükemmel anayasa mı? Hayır.

Yıllardır resmi veya sivil kiÅŸi ve kurumlardan anayasa ile ilgili fikirler alınıyordu. Bu fikirlerden herhangi biri bu anayasaya eklendi mi? Hayır…

Daha onlarca “Hayır”, ama ben yine de kendi adıma “Evet” diyeceÄŸim.

2010 yılındaki referandum için “Yetmez ama EVET” demiÅŸtik. Çünkü toplumsal yaÅŸam ve özgürlükler alanında beklentilerimizi karşılamıyordu.

Aradan 7 yıl geçti ve yeni bir anayasa referandumuna daha gidiyoruz. Yine beklentiler noktasında bir hayal kırıklığı yaşıyorum ve yine “Yetmez ama EVET” diyorum.

Bu sefer biraz öfkeliyim; 2010’daki anayasal deÄŸiÅŸikliÄŸinin güdük kalmasında kabul edilebilir mazeretleri vardı. Ama bu anayasal deÄŸiÅŸikliÄŸin beklenenden uzak kalmasının hiçbir mazereti yok.

Ve ilginçtir Ak Parti Ä°ktidarı 2007, 2010 ve 2017’de 3 defa anayasa deÄŸiÅŸikliÄŸine gitti ve 3 deÄŸiÅŸimin ana merkezinde Ak Parti iktidarını güçlendirici maddeler vardı. Yani Ak Parti hep kendi iktidarını önceledi.

Yeni anayasal deÄŸiÅŸikliÄŸe “Evet” diyeceÄŸim ama bu mevcut düzenlemeyle yetindiÄŸim anlamına gelmemeli.

Aslında, beklentilere cevap verebilecek daha iyi bir anayasa deÄŸiÅŸi için “Hayır” diyesim var. Fakat öyle bir ortamdayız ki bu referandumda “Hayır” çıkmasının ülkemizde büyük bir kaos ve krize yol açması kuvvetle muhtemel. Bu yüzden içime sinmemiÅŸ bir anayasal deÄŸiÅŸikliÄŸe “Evet” demek zorunda hissediyorum kendimi.

Bir de “Hayır” diyenlere bakınca “Evet” demek zorunda kalıyor insan.

Güçler ayrılığı ile bir kiÅŸi veya zümrenin keyfi/diktatörvari uygulama tehlikesinin bertaraf edildiÄŸi iddiası vardı. Belki teoride öyle olabilir ama uygulamada maalesef bunu göremedik. Cumhuriyet tarihi boyunca çok az dönemler haricinde iktidar üzerinde hep “Militarist ve Bürokratik OligarÅŸinin” vesayeti olageldi.

Ayrıca derin güçler, bu güçler ayrılığını çok iyi kontrol ederek birçok dönem halkın seçtiÄŸi iktidarları diÄŸer bürokratik ve militarist güç odaklarıyla boÄŸdular (28 Åžubat’ta olduÄŸu gibi).  

Bu yüzden “BaÅŸkanlık Sistemini” önemsiyor ve destekliyorum.

Olası “BaÅŸkanlık Sistemi” ile koalisyon ihtimalinin ortadan kalkması diÄŸer önemli bir konudur.  En kötü tek partili hükümetlerin bile en iyi koalisyon hükümetlerinden daha iyi olduÄŸuna ÅŸahit olduk.

Mevcut deÄŸiÅŸimde BaÅŸkanlık Sistemi güzel lakin BaÅŸkan’ın olası keyfi uygulamalarına mani olabilecek yeterli bir kontrol mekanizması yok. Mesela bu yetkilerle BaÅŸkan seçilmiÅŸ bir Ahmet Necdet Sezer’i düşünmek bile etmek istemiyorum.

Sonuç olarak, beklentiler noktasında beni hayal kırıklığına uÄŸratan bir anayasa taslağına kerhen “Evet” diyorum.

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.